Bir Stajyerin Dram Dolu Günlüğü

Adliye stajı, plaza hayatı ve daha fazlasının iç içe geçtiği bir serüven...

23 Ağustos 2022

Bu hafta Tolunay Avukatlık Ortaklığı'ndaki stajımın ilk haftasıydı. Beklediğimden daha yorucuydu. Ama ofisin partnerin avukatlarından İbrahim Bey beni hemen işlere dahil etti. O yüzden memnunum. İş arkadaşlarım da oldukça yoğun gözüküyorlar. Bir de ilk günden çeviri verdiler. Bu biraz korkuttu…

30 Eylül 2022

Ofiste geçen bir buçuk ayım tercüme falan filan hep aynı geçti. Ofis dışında çok bir şey yapma, şansım olmadı bu aralar biraz yorgunum. Geçen hafta adliye stajıma başladım. O kadar çevirinin üzerine bir de bu çıktı. Gerçi çeviri konusunda biraz rahatladım. Bizim diğer ortak, Elif Tolunay rahatlattı doğrusu. Samimi bir kadın, arada güzel paylaşımlarda bulunuyor. Geçen gün çeviriyle ilgili bir şey anlattı bize. İşte dedi ki, bu Karate Kit çizgi filmi var ya, işte dedi siz bilmezsiniz gençsiniz falan… Orda bir sahne varmış, karakte Kid’de, usta sürekli duvar boyatıyormuş. Sonra Kid demiş bir gün en son, yeter ustam, ben karate öğreneyim istedim, bana paso boya yaptırıyorsun. Usta da bunu üzerine bir anda bir karate salvosu suratına doğru çakmış ve Kid, o boya yaparken mütemadiyen tekrar ettiği duvara boya sürme hareketini bir anda refleks olarak yaparaktan ustayı savuşturmuş. İşte dedi, Elif Hanım, şimdi bu tercümeleri diyorsunuz, neden yapıyoruz falan, ama bunlar siz anlamadan size çok faydalı oluyor, göreceksiniz. Bu muhabbet beni baya motive etti. Yani, Elif Hanım’ın muhabbeti de zevkli bir yandan.

7 Ekim 2022

Aynı gün başladığım diğer adliye stajyerler bir WhatsApp grubu kurmuşlar. Ben girmedim ama birkaç kişiyle özelden yazışıyorum. Adliyeye imza dışında gelmem gerekmediği için çok mutluyum. Gerçekten banal bir yer. Bir de sanırım memurların sandalyelerine iğne koyuyorlar. Adeta devamlı götlerine bir şey batıyor gibi bir üslupları var. Bir de adliyede etrafa gezen avukatlar resmen gözlerimi kanatıyor. Hayatımda bu kadar çirkin giyinen bir meslektaşlar grubu görmemiştim.

21 Ekim 2022

Ofiste ikinci ayımdayım. Hala her şey çok zor geliyor. Belki de ben bu işe uygun değilim, ya da yaşım geçti böyle kurumsal bir hayat için… Her neyse, diğer arkadaşlar iyi dayanıyor. Fakat sürekli bir hareketlilik içerisindeler. Ofiste anlam veremediğim bir telaşe var. Sürekli bir koşuşturmaca, geç kalmaca. Geçen gün İbrahim Bey’le 18 saatlik bir müvekkil toplantısı yaptık. Adam F1 yarışında gibiydi. Sanırım bu tempoyla ben onun yaşında kalpten giderim.

1 Kasım 2022

Bu hafta adliyeye gittiğimde ofisten uzaklaşmanın bir nimet olduğunu fark ettim. Özellikle de ofisten insanlardan sonra adliyedeki stajyer çevresi çok daha farklı bir profil. Ofis arkadaşlarıma göre farklı okullardanlar, klasik hukuk bürolarında çalışıyorlar, farklı kafalardalar falan… Bir tanesiyle özellikle baya uyuşuyor gibiyiz. İsmi Feyza. Bir de o da benimkiyle benzer Levent'de bir büroda çalışıyormuş.

7 Kasım 2022

Bu hafta yine adliyedeydim. Bundan sonra daha sık buralarda olacağım gibi duruyor. Duruşmalara çağırıyor hakim falan diye ofiste sıkıyorum, geliyorum burada kafamı dinliyorum. Harbiden de giriyorum duruşmaya. İzledikçe sarıyor. Arada çıkıyorum Teras Cafe’den TR kahvemi alıp geliyorum. Öyle izliyorum muhakeme yapışlarını avukatların, moda girmeme yardımcı oluyor. Teras Cafe’nin de biraz üzerinde durmak lazım. Avukatların içler acısı hali buraya çok yansıyor. Stresten içilen sigara miktarı, oluştan gaz bulutunun içenlerin ciğerinden daha çok atmosferi deldiğine eminim. Belli ki avukatların işi en azından bu sıra çok yokuş aşağı değil.

12 Kasım 2022

Bugün Teras Cafe’de geçen tanıştığım stajyer Feyza’yı gördüm. Bizim iki yan gökdelende çalışıyormuş. Patronundan bahsetti biraz, Koray Bey. Aynı bizim Elif Hanım gibi uzaktan çalışmadan nefret ediyormuş falan… Çok para veriyorlar ya (!), uzaktan çalışırsak karşılığını alamayacaklar falan zannediyorlar herhalde… Neyse, başkasının geri kafalı patronlardan aynı şeylere maruz kaldığını duymak iyi geldi. Yalnız bir şey dikkatimi çekti. Geçenlerde E Hanım’ın anlattığı Karate Kid vs çeviri muhabbetinin aynısını Koray Bey, benim arkadaşa anlatmış. Bu insanların ne kadar sığ olduğuna şaşırdım. Demek ki kendilerinin diye anlattığı şeyler bile bunlara muhtemelen patronlarının falan aynen anlattığı, kulaktan kulağa duydukları şeyler.

20 Kasım 2022

Bugün hep bahsettiğim stajyer kankim Feyza'yla bir çılgınlık yaptık. Duruşma sonrası adliyenin oradaki börekçide kahvaltı artı sigara yapıştırdık. Yalnız börekler efsane iyiydi. Bu arada adliye muhabbeti böyle ofisten kaçma sırf gibi düşünmemek lazım. Faydalı yanları da var. Mesela her hafta imza ata ata imzamın ne kadar çirkin olduğunu fark ettim. Bir an önce düzelteceğim.

23 Kasım 2022

Dün yine Feyza’yla adliye sonrası börekçi yaptık. Börekçiden sonra ofisten habersiz böyle kaçamak yapmaya devam ederken birer sigara yaktık. Tam böyle, liseliyken okulda kaçak sigara içersin ya, o keyifli nostaljiyi yakaladık. Aslında sigara da içmemek lazım bu kadar, bu aralar hastalıklar çok arttı. Benim arkadaş da öksürüyor tıksırıyor, ama işte bir yandan da sigara. Dönüşte metrobüsteyken yine hapşırdı, bir baktım mendil çıkardı bir tane cebinden. Ama bildiğin Selpak mendil falan değil. Onun yerine, orta çağlarda burjuvalar falan takar ya, tek kullanımlık olmayan, kişiye özel mendillerden. Böyle ön ceket cebinde görünür şekilde taşınır falan, öyle, cırtlak kırmızı bir kumaş parçası. Ondan kullanıyor Feyza.

Bizim Elif Hanım’da da var bir tane, hiç eksik olmaz ön cebinden. Gerçi geçen hafta ilk defa takmadı hiç, ofiste makarasını yaptık. İşler kötü gidiyor mendili sattı patron gibisinden. Benim arkadaşa da hemen anlattım, dedim, senin dedim, kanında var galiba patron olmak, böyle mendil taşıdığına göre… Benim arkadaş da dedi ki yok, işte mendil Koray Bey’inmiş, geçen Feyza’nın özel bir ailevi meselesinden dolayı gözleri dolunca patron ona mendilini ödünç vermiş. Şimdi de mukuslu olduğu için yıkayıp geri verecekmiş.

Devamı Gelecek...